داستانی از جنس بقا و امید

اگر قبلا نسخه کلاسیک رزیدنت اویل ۲ را بازی کرده باشید، از بسیاری جزئیات داستانی بازی مطلع هستید. حتی اگر یک ثانیه هم موفق به تجربه بازی نشده اید، با توجه به رویداد های نسخه های بعدی، یک سری حقایق و موارد کاملا مشخص و واضح هستند. یکی از بدیهی ترین حقایق این است که فارغ از داستان، مشکلات و اتفاقاتی که برای شخصیت های بازی روی می دهد، تمامی شخصیت های اصلی در پایان بازی جان سالم به در می برند. همچنین سرنوشت آنتاگونیستی چون برکین هم کاملا مشخص است. با این حال بیایید نگاهی به داستان بازی بیاندازیم.

داستان بازی در سپتامبر سال ۱۹۹۸ در شهر راکون سیتی (Raccoon city) جریان دارد. جایی که بسیاری از مردم شهر به T-Virus مبتلا شده اند. در این بین، Leon Scott Kennedy, که یک نیروی پلیس تازه کار است، در اولین روز کاری خود راهی اداره پلیس می شود تا بتواند چاره ای بیابد و از این شهر مخوف رهایی یابد. از طرف دیگر Claire Redfield, که یک دانشجوی جوان است نیز راهی اداره ی پلیس می شود تا هم از برادر خود Chris سر نخی پیدا کند و هم چاره ای بیاندیشد. پس از مدتی این دو برای یافتن دیگر بازماندگان و پیدا کردن راه خروج از یکدیگر جدا می شوند. و در ادامه Claire Redfield با دختر برکین مواجه می شود و از طرف دیگر Leon با Ada wong دیدار می کند. و بعد از این نقطه است که داستان بازی کاملا شکل گرفته و اتفاقات مختلف در آن اغاز می شود. برای افرادی چون کلر یا لیون هدف اصلی بقا و خروج از شهر است در حالی که برای فردی چون Ada, این هدف کاملا می تواند متفاوت باشد.

با این که بسیاری از جزئیات داستان و همچنین پایان بازی تا حد زیادی مشخص و واضح است، با این حال امیدوارم دیالوگ های بازی به بهترین شکل ممکن نوشته شده باشند. به خصوص در لحظات جذاب و حساس مانند رویارویی های مختلف Leon و Ada.

نکته ی بسیار مهمی که باید به آن اشاره کنم این است که resident evil 2, یک عنوان ریمستر، بهبود یافته و یا چیز دیگر نیست. این بازی از صفر تا صد کاملا از نو و از پایه ساخته شده و تمامی جزئیات مربوط به طراحی دشمنان، کیفیت بافت ها، زاویه دوربین و تمام موارد ریز و درشت دیگر کاملا از نو طراحی شده اند. همین مسأله باعث شده انتظارات از این عنوان به خصوص از حیث گرافیک هنری و همچنین  گیم پلی به شدت بالا برود.

این مساله به نوبه ی خود بسیار مثبت و امیدوار کننده است که به جای یک عنوان ریمستر شده و بهبود یافته، کپکام آستین هارا بالا زده و این عنوان را کاملا از نو ساخته است. این مساله باعث می شود نه تنها گرافیک بازی بسیار مطلوب ظاهر شود، بلکه در موارد مختلف شاهد ویژگی‌های نسل هشتمی نیز باشیم. هر چند نمی توان همین الان عملکرد فنی و کیفی بازی را در بخش های مختلف کاملا تایید کرد و مطمئن بود هیچ مشکلی وجود ندارد، با این حال شواهد نشان دهنده این نکته هستند که پتانسیل کمی و کیفی بازی از نظر بصری در سطح بالایی قرار دارد.

همانطور که می دانید Resident evil 2 از زاویه دوربین آشنا و همیشگی این سری (به جزء نسخه های اولیه و همچنین Resident evil 7) بهره می برد. زاویه دوربین سوم شخص. Kazunori Kadoi, کارگردان Resident evil 2 مهم ترین دلیل این تصمیم و انتخاب از سوی تیم سازنده را، نزدیکی بیشتر بازیبازان با شخصیت‌های قابل کنترل و همچنین درک بهتر و کامل تر از اتمسفر و گیم پلی دانست. هر چند تا حدودی انتخاب این زاویه دوربین برای این نسخه که شاهد شخصیت هایی چون Leon, Claire و Ada در آن هستیم کاملا طبیعی و قابل پیش بینی به نظر می رسید. با این حال قبل از انتشار تصاویر و گیم پلی هایی از بازی، برخی شایعات ضعیف و کمرنگی مبنی بر اول شخص بودن بازی به گوش می رسید که این شایعات به سرعت رد شدند.

مهم ترین نکته ای که تیم سازنده به آن اشاره کرده اند این مساله بوده است که برخلاف نسخه های پنجم و ششم، شاهد یک عنوان اکشن با میزان زیادی گلوله و مهمات نخواهیم بود. بلکه این نسخه کاملا به ریشه های سری نزدیک شده و کاملا حالتی Survival Horror را داراست. این خبر برای آن دسته طرفدارانی که از نسخه های پنجم و ششم دل خوشی نداشته و خواستار عنوانی ترسناک تر و چالشی تر بوده اند، بسیار خبری خوشحال کننده است. البته این بدان معنی نیست که مهمات و تجهیزات در بازی کاملا نایاب هستند، بلکه بدین معناست که شما باید از مهمات و وسایل خود به بهترین و دقیق ترین نحو ممکن استفاده کنید تا به مشکل بر نخورید. اگر این مساله به درستی در بازی قرار گرفته باشد و تناسب عقلانی بین مهمات و تعداد و درجه سختی دشمنان وجود داشته باشد، می توان گفت گیم پلی Resident evil 2 می تواند بسیار لذت بخش باشد.

گیمفا